شکار لحظه های زندگی رونیا دختر نازم

سلام نانازی

عسل مامان امروز ١٥ آبانماه ٩١ هست و جیگر مامان ٣ ماه و ٢١ روز سن داره بنا به تقویم سایتت با وزن ٦.٥ کیلو دور سر ٤٠ سانت و قد ٥٧ نیم وجبی من

عزیزم حرفهای خصوصی زیادی دارم که تو یک پست دیگه برات مینویسم ولی الان بزار از قشنگیهای زندگی با تو بودن بنویسم

خیلی ناز و خانوم شدی بالاخره قسمت شد بریم شاهرود و ١٠ روزی بمونیم اما دیگه برای عروسی دختردایی ام معصوم نشد بریم که از همین جا براش آرزوی خوشبختی میکنم برگشتن هم مامانی اومد همراهمون و یک هفته ایی هم کرمان موند و امروز رفت که جاش خیلی خالیه عزیزم.مامانی خنده های نازی میکنی که دل همه رو میبره مخصوصا دل بابابزرگت و مامان بزرگت که بعد از دو ماه در سن سه ماهگی دیدنت و میگفتن خیلی عوض شدی وقتی میخاستیم برگردیم بابایی (بابای مامانی)میگفت معلوم نیست  دفعه دیگه کی ببینیمت نمیدونی چقدر دوست داشت صبح ساعت ٥ میومد و تو رو میبرد پیش خودش همین طور خاله خیلی دوست دارن

راهمون خیلی دوره دخترم  و نمیدونم تا کی باید اینجا زندگی کنیم بیخیال مامانی بذار از قشنگی ها برات بگم الان ناناز من بیدار و دستهای قشنگ و کوچیکش تو دهنش تازگی ها این حرکتای ناز رو یاد گرفتی دیگه نگاهات به من عوض شده و معلوم میشه من رو میشناسی.رونیا جونم زمانی بود با خودم میگفتم چه جوری مامان باباها با کوچکترین کارهای بچه هاشون اینقدر ذوق می کنن و حالا معنیش رو میفهم

الان حتی با نگاه کردنات جوری ذوق میکنیم که انگار خدا دنیا رو به ما داده مثل امروز که از رو متکا برگشتی و حالت چهار دست و پا گرفتی دو سه روزی هست که خیلی صحبت میکنی و بیشتر شبیه غرغر کردنه

الان هم داری تلویزیون میبینی و آهنگ اندی رو گوش میدی و میخ شدی عکسای نازی هم ازت گرفتم  به همین خاطر اسم این پست رو گذاشتم شکار لحظه ها

راستی پریروز عید غدیر بود و شما سید کوچولوی جدید خانواده بودی عیدت مبارک

بازم حرف دارم نازم ولی بعدا برات مینویسم در پایان هم عکسات رو میزارم

در پناه خدا گلم    

بقیه در ادامه مطالب